Volunteerwork in Hagnaya

Jerrel hebben we gedag gezegd en toen als een gek naar het vliegtuig waar we gelukkig de last call net haalde. Aangekomen in Cebu bleek het de naam klein Manila waardig wat een grote stad, we namen de taxi naar het bus station en daar konden we de laatste bus naar Hagnaya pakken. YES YES YES gelukt we hebben het gered.
In de bus werd het donker en ging het regenen. Dit bij elkaar gaf het geheel echt een orkaan sfeertje en een heel apart donker gevoel. De bus waarin we zaten had echt veel te smalle stoelen en na 4 uur bus 30 min taxi inchecken 1,5 uur vliegen 30 min taxi werden de 4 extra uren toch wel een beetje veel de bus zat propvol en het gangpad was 35 cm breed volgens mij, eidereend liep er schuin doorheen dus veel ruimte was er echt niet en op een gegeven moment wisten we echt niet meer hoe we moesten zitten. Het gebied zagen we niet dus je weet ten eerste niet wat Wat je moet verwachten en krijgt ook geen hints hoe het er allemaal uit ziet de spanning stijgt dan toch aardig. Gelukkig stond er een lief echtpaar op ons te wachten waar we mee in contact waren gebracht en onderweg zagen we idd tekenen van bouwen en bv containers met Yolanda erop. Ze brachten ons naar een resort waar we direct al de beschadigingen van de orkaan Yolanda konden zien bv een heel dak met beton en al was er vanaf geknalt door de wind die naar binnen kwam. Gelukkig zijn er hier nog heel wat kamers goed gebleven en voor de komende nachtjes slapen we hier. Zonder ook maar gewerkt te hebben weten we nu al dat onze tijd hier veel te kort zal zijn aangezien debra en dandy zo verbaasd zijn dat we maar zo kort hier zijn.

Om 6:45 stonden we ready to go en na samen de dagtekst te hebben gedaan En gegeten werden we ingedeeld bij 2 van de 3 Amerikanen die hier zijn, kregen een lunch pakket en gingen we op pad natuurlijk nog steeds fillipino style en tempo ;p love it! Het eerste huisje moest worden afgemaakt en het beton etc was al gestort. Dus Bart aan het metalstud en ik verven, degene die erin kwam hielp mee en we schoten lekker op. We hebben heel wat af gekletst en gelachen wat een toffe gasten allemaal. Bart en zijn partner in crime maakten al snel een eigen design en of dat nou de bedoeling was....haha...ik verfde nog net de kippen niet maar voor de rest alles. Het weer was gelukkig droog en al snel werd het vochtig en warm. Huis nummer 1 voor ons was voor de lunch af YES!! Op naar project 2. De wegen zijn echt slecht hier en bijna alles heeft wel een beschadiging door de storm. Langzaam horen we de verhalen en ons hartje is verkocht!! Tussen door Even basketballen en toen door naar huis nummer 2 en toen kwamen we in het leek een nattig moeras, daarna de heuvel op lopen, en boven aangekomen met de modder tussen de tenen begon het allemaal we werden echt lek gestoken door de beesten, but No time to waste. Het werkte aanstekelijk dat we er waren en al gauw stond er iemand mee te kwasten. Het vorderde goed gelukkig voor het gezin want ze slapen echt in een bij elkaar geraapt zooitje nu tussen te modder.
Tot het einde van de dag werken we door en de muggen vreten ons nu echt op ggggrrrrr het huisje heeft nog een paar uur klussen nodig en dan ook af. De zuster en buurvrouw waren zo blij en ook echt heel erg dankbaar voor hun nieuwe huis echt heel mooi! Iedereen vraagt ons langer te blijven.....zucht...kon het maar! Maybe teruggaan?