You Fly together!!

Na de mooie nacht naast een woelratje en snurkman te hebben gelegen wordt ik wakker door bijtende muggen....op beide duimen...Daar zat ik dan met 2 duimen omhoog hahaha.
Zelf door de broek heen beten die nasty beesten!
Na een Bananaaaaahh met chocolade koekjes als ontbijt gingen we snorkelen. En na een dagje te hebben gewacht kwam onze favoriete bootman uit de zee naar voren ;p the one and only Pepping!! Als extra tourguide op onze boot. Het was laagtij maar zo extreem dat de rotsen en koraal boven de zee uitkwamen. Zelfs Pepping zei dat het extreem laag was. Dit was heel erg mooi omdat de super grote schelpen nu ook bijna op armlengte van ons vandaan waren.
Back on mainland hebben we heerlijk gegeten en moesten we weer back on the road to Guimba. The three biketheers!
Op tijd naar bed want de bus van 3:00u s'ochtends moesten we halen om onze reis naar Dumaguete te beginnen en Bart was slecht in orde geweest leek wel een griep achtig iets uit NL nog, 23:00 was uiteindelijk pas klaar met mijn tas in te pakken ahhh en toen ging de wekker om 2:00u!! In het donker liepen we het dorp uit naar de bushalte en Bart voelde zich na zo'n kort nachtje nog niet helemaal 100%.. eenmaal zittende vertrok de bus pas 40 min later......rond 6:45 kwamen we in Manila aan. Onze Engelse vrienden gooiden we in een taxi en wij op zoek naar een tweede.......maar dat duurde en duurde en de tijd tikte gewoon door....8:25 ging de Gate dicht.....eindelijk konden we er 1 vinden. Het verkeer in, maar de file was ECHT verschrikkelijk! De minuten vlogen voorbij maar de taxi kwam geen stap verder voor mijn gevoel...heen en weer kijkend van de kilometers op maps naar de tijd die we hadden...en nog moesten werd het wel heel krap. De Engelsen waren er al en deden hun best het vliegtuig vast te houden. We kwamen aan met nog enkele minuten voordat het vliegtuig zou vliegen....rennend met Bart stevig vasthoudend want die was echt slecht in orde..kreeg ik flashbacks van vorig jaar waarbij ik rennend met Laura over het hele vliegveld rende hoe kan het ...bijna bij de Gate zagen we de jongens staan, oh hebben we het gehaald???? Nee..ze hebben de Gate gesloten. Wat?? Waarom zitten jullie er niet op? Aahhhhh ik heb de hele Gate ervan proberen te overtuigen dat we echt nog mee moesten maar het mocht niet baten. Terug gestuurd naar de incheckbalie en vervolgens verder naar Philippines Airlines kwam ik geen stap verder dan nieuwe tickets betalen....maar daar had ik geen trek in! Nadat een pittig gesprek niet hielp gooide ik al knipperend mijn wimpers en een pruillipje mijn charme in de strijd & diep zuchtend en hopeloos kijkend kreeg ik de naam van een manager en als hij wilde kon hij ons gratis ombooken als hij wilde YES...stapje verder! En we vonden de beste man. Hij leefde met ons mee en we kregen de kans als er plek vrij kwam op de 2e vlucht om alsnog te gaan YES, SO THERE IS A CHANCE!!! De jongens zaten nog na de paspoort controle dus mocht ik daar ook nog praten als brugman om zonder Boardingpass achter de paspoortcontrole te komen denk dat het in NL niet lukt maar hier wel en na een paar uur te hebben gewacht ging ik terug kenden ze de dame genaamd Ice niet, nu hield ik het bijna niet meer, ze ging het vragen en ja gelukkig ze kwam er zo aan, ik vroeg aan de dame heette ze Ice? Waarop het antwoord was....blijkbaar wel...hahaha, weer even wachten en toen na een mega lange ochtend kwam het antwoord jullie mogen bij deze balie inchecken!!! Ik gaf de dame een knuffel waar ze een beetje van schrok, en trommelde de boys op! We gingen naar Dumaguete!!!! Op hetzelfde ticket!!! Al high fives uitdelend aan een man die we op het vliegveld hadden ontmoet liepen we het vliegtuig binnen and off we go! Most happy travelers off the day ;p