Een verrassing tijdens het rijden!

De tijd gaat snel, en dagen vol leuke dingen en vooral heel lekker en te veel eten vliegen voorbij haha. Na onze Engelse buddy's te hebben uitgezwaaid in de Jeepney zijn we op onze bikes gesprongen en met een noodgang naar San Juan gereden TO THE BEACH!!! We waren op tijd weg gereden en konden ook lekker doorrijden, inhalen van links, inhalen van rechts soms is dan even goed remmen nodig, dus ik knijp in mijn voorrem en knijp heel snel nog een keer...motor rolt door...ik kan knijpen wat ik wil maar ik stop niet...aaahhhh REM KAPOT!! Ik sein nog net naar Bart, maar zie geen Jerrel. Gelukkig heb ik nog een voetrem, blijf ik rustig en zet ik hem zonder problemen aan de kant haha. Een boutje afgeknapt en de boel stuk, gelukkig is er een klein stukje verder op een garage en kan ik op de reparatie wachten, maar waar is Jerrel? Blijkt hij heerlijk door te crossen al bijna op plaats van bestemming te zijn haha en wacht gelukkig rustig even op ons totdat we weer ready to go zijn. Terwijl we staan te wachten komen er wel 3 begrafenisstoeten langs met muziek en al, gelukkig ben ik niet bijgelovig haha anders zou ik toch denken dat moeder natuur iets duidelijk zou willen maken.
Ik rijd rustig verder en met dat ik het hele voorval nog een keer in mijn hoofd doorneem schiet ik bijna uit de bocht en rijd op een boer af die net zijn maïs op het wegdek aan het drogen is. Hij ziet mij pas op het laatste moment dus springt geschrokken aan de kant. Ik schreeuw sorry vanuit mijn helm schakel terug en cross weer verder!! Ik had geen keuze meer hahaha arme man. De zee is wild en de onderstroming erg sterk ,na dit te hebben gevoeld vragen we ons af hie sterk zo'n tsunami wel niet moet zijn! Het strand blijft geweldig. We rijden door naar Baguio en in het mega grote winkelcentrum wat erop staat blijkt shoesheaven te liggen. Ik schaf mij een paar leuke schoentjes aan, niet nadenkend dat we met de motor zijn en dit niet in 1 rugtas past......Na de bioscoop blijken het mega winkelcentrum dicht te zijn en wij als 1 van de laatste uit de parkeergarage te rijden, een perfect senario voor een horrorfilm. Bart zit als een pakezel op de motor en nadat een gestoorde taxichauffeur hem bijna aanrijd gaat hij gewoon door als een getrainde stuntman. Wat een held!! En koud dat het om 24:30 was in Bbbabaguio bbrrrr. We vervolgen de volgende dag onze reis via Kennon road die we eindelijk na al die jaren weer hebben gevonden, prachtige bergen, natuur en het verkeer wordt steeds iets drukker, gelukkig kunnen we makkelijk langs de file oprijden, maar toch is het vreemd waar komt deze file vandaan? En met dat we het zeggen rijden we tegen een lawine aan die een flink stuk berg naar beneden heeft gegooid en nu de weg totaal versperd. De ambulance staat aan de andere kant van de zee van stenen en moet net als wij wachten totdat de weg weer is vrijgegraven. Na een dik uur in de zon te hebben gewacht kunnen we gelukkig weer rijden en het berglandschap is echt gelukkig het wachten waard gebleken.