Volunteerwork in Hagnaya part 2

Ik zou bijna een boek kunnen schrijven over de korte tijd dat we in Hagnaya waren dus ik probeer in het kort te beschrijven hoe het was. Er is zo veel te doen dat zeker alleen al in dit gebied de komende jaren nog veel herstel zal zijn. Het team wat hier aan het werk is komt verspreid uit de hele Filipijnen en 3 man uit Amerika kort beschreven een geweldig heel gezellig en hard werkende ploeg. De verhalen van degene die ernstig getroffen zijn, zijn echt hartbrekend en de kippenvel zal nog lang op mijn armen blijven staan. Gelukkig werd dit aardig overstemd door de fantastische sfeer.
We werden met zijn allen in een grote open truck geladen wat alleen al hillarisch begon aangezien we de kleine pottige broeder Adonis vergaten en hij minstens 100 meter erachter aan kwam rennen. Waar zijn bijnaam Adonis vandaan kwam haha is tot op heden niet helemaal duidelijk. (Voor de liefhebbers ik heb het op film ;p)
het was een flink stuk rijden en de bestuurder zette aardig het gas erop wat met alle bobbels voor aardige rem acties zorgde. De palmbomen hingen vaak wat laag en wat gebeurde als je niet oplette dat je er 1 in je gezicht geslapt kreeg ai!!! We hebben een dak hersteld vandaag en dat ging niet geheel zonder kleerscheuren. Om dieven buiten te houden maken ze gebroken glas scherven op de rand van de buiten muren. Ze maakten daarlangs een overkapping aan het huis en 2 personen zijn uitgegleden met hun hand er recht in. Bloeden als een gek en de eerste hulp kit waren ze vergeten Dus het doosje handsaplast en dettol werd ineens heel handig het ene vlinderpleistertje na de ander was ik aan het knippen en degene die daar woonde behandelde de wonden met alcohol en een of ander olie substantie, ik had bij het laatste mijn twijfels maar zo gaat dat hier ;). En daarna was ik aan de beurt en kerels moesten dan toch ff slikken. Met 1 persoon sprongen we op de motor om toch maar even te laten nakijken bleek na lang zoeken waar de ziekenboeg nu zat de dokter met lunch te zijn en over een uur terug te komen dan maar terug en eerst eten. Een uur later was de zuster zo druk dat ze het maar opgaven en weer terug gingen, dat kan ook echt alleen maar hier! Het was voor het eerst sinds 2 weken dat het goed weer was en ook direct brande de zon stevig en liep de temperatuur op. Het gezin wat daar woont was heel dankbaar ze hielpen mee en ondanks Dat we onze lunchtrommel s'ochtends weer netjes mee hadden gekregen hadden ze een uitgebreide lunch bereid.
In de zaal s'avonds werden we hartelijk verwelkomt en door iedereen gevraagd haha of we alsjeblieft terug kwamen.....zucht....Ja dat willen wij ook wel! Het lijkt wel of we er veel langer waren zo gezellig was het hihi. Na veel foto's en iedereen gedag te hebben gezegd gingen we naar het resort waar we sliepen en werden we verrast met een heerlijke maaltijd. De studie begon namelijk al om 17:30 en we hadden nog niet echt gegeten. Pizza en pasta en zelfs een heerlijk drankje en daar hoorden we alle verhalen hoe het ging tijdens de oorkaan en hebben we zelfs een filmpje van onze gastheer gezien tijdens het eerste gedeelte van de storm grote bomen afgeknapt als lucifers en hun eigen dak zagen ze vliegen. Na het oog van de storm kwam het tweede deel van de storm en die was zo erg dat ze niet meer filmden.
De doden in dit gedeelte van het rampgebied waren vooral vissers. De omgeving zag er op veel plekken verslagen uit aangezien bijna alles wel iets van schade heeft. En door het aanhoudende slechte weer werd het er allemaal niet beter op. Veel huisjes zijn opgelapt met doeken of schotten tegen de regen en veel rotzooi en kapotte bomen liggen nog op veel plekken. Wat toch wel echt kenmerkend is van de fillipijno, voor een foto is er altijd wel een lach over.

Na zoveel prikkels qua beeld en verhalen en niet veel slaap met veel reistijd zaten we als Lappen poppen heen en weer te shaken in de hobbel de bobbel bus.

Back in Guimba hadden we nog 1 dag and we Lucky basterds hadden mooi weer!!! yes yes yes dan nog maar even naar het zwembad en chillen.........verbrand ik echt verschrikkelijk!! van even op een bedje liggen in de zon en of je het geloofd of niet dat heb ik heeel weinig gedaan deze vakantie. Als rode kreeft zo dadelijk het vliegtuig in Auw :(.

Het was weer super! Veel gezien van onze mooie aarde en ook weer veel geleerd van alle mensen om ons heen. Dubai here we come!! Holland untill tomorrow :p