Surfing in Baler

Even 2 dagen naar Baler surfen werd een iets grotere uitdaging dan gehoopt. We besloten een andere route dan de vorige keer te proberen maar dat bleek door de bergen te zijn op graffel maar in de Regen!!! Helemaal doorweekt tot op de onderbox en in de gympen zitten we rillend op de motor, bewolkt en wind. We krijgen het warmer als we stil staan haha! De route is wel echt 1 van de mooiste die we tot nu hebben gereden de regen geeft het net wat meer regenwoud achtige sfeer, maar word er niet veiliger op je ziet de waterstromen op het wegdek. Na een roofvogel te hebben gespot in het bos het stuwmeer Pantabangan te hebben bezichtigt komen we 4 uur later aan. We vinden snel een hotel en jaja.....ze hebben er echt de beste shakes van heel de Filipijnen!! Ik ga ze namaken en verkopen op een mooie dag op Braamt ff mijn volgende vakantie verdienen ;)!! Die middag trotseren we de golven maar er was een aardige stroming daar! We zijn helemaal blij met onze schone kamer voor niet duur Laura word zelfs helemaal enthousiast van de welkomstkit die er ligt hahaha dus voor 22:00 liggen we in bed. De volgende dag is er een stralende zon (kun je nagaan we missen haar al met 1 dag regen!! uit welk land komen wij ook al weer?)
en huurt Laura een instructeur na een uur heeft ze nog geen genoeg van de zoute doorspoeling incl. gratis zandstraling dus nog een uur! Ik sta klaar om alles op film vast te leggen en jaja het lukt!! Aardige hoge golven weet ze te pakken en tegen de instructeur kan je moeilijk lopen zeuren dus het gaat gewoon goed!! Yeahaa!! Als 2 aardig rode tomaatjes komen haar wangetjes uit het water....oi oi oi.. Bart maakt veel nieuwe vrienden en ook Laura begint met vreemden te praten hahaha en Baler staat op ons favoriete plekken lijstje erbij!! Na teveel lekkere shakes te hebben gedronken en 10 brainfreezes verder gaan we richting huis, we nemen zonder er echt voor te kiezen NOG EEN ANDERE ROUTE terug en nu heb ik al vaak gezegd dat we dit nog niet eerder hebben meegemaakt maar dit spant toch echt de kroon!! Ik zal het proberen te beschrijven, de bergen waar we inrijden zijn mega mooi en hoe hoger we komen des te mooier zijn de wolken die erin hangen en de ravijnen worden dieper. De weg daarentegen krijgt steeds meer graffel en watervallen lopen over het wegdek naar beneden waardoor het aardig geërodeerd is. Laura zit bij mij achterop dus af en toe nog wel spannend! We komen erachter dat Luzon wel degelijk nog regenwoud heeft en dat het aardig veel van Palawan weg heeft hier echt prachtig. Door de regen zijn er grote modder/grond verschuivingen geweest en op veel plekken zijn ze dat aan het schoonmaken of een nieuw wegdek aan het maken waardoor we soms moeten wachten op werkverkeer, voor de rest komen we echt bijna niemand tegen. Grote modderpoelen moeten we doorheen en elke keer is de vraag hoe diep zijn ze en welke sporen zitten erin aangezien er langs het ravijn nog geen vangrails zijn geplaatst!! En dan...door de modder kom ik aan het slippen Laura haar benen zie ik langs mij heen bungelen en ik probeer mijn stuur onder controle te krijgen door iets meer gas te geven en recht te gaan rijden, mijn gympen zijn 2 gele modderklompjes en gillend krijg ik de motor tot stilstand pfffff... Laura springt eraf midden in de modder en zegt "Ik durf niet meer achterop" terwijl ik de slappe lach krijg moeten we verder en het lukt ons. Toen we bij een vallei kwamen moesten auto's daar door het water heen en voor motoren hadden ze een bruggetje gemaakt van een paar planken, voordat Laura eraf kon springen reed ik naar beneden bah wat eng!! Al die gladde stenen. Bart heeft t als het goed is gefilmd dus die probeer ik zsm te uploaden. +/- 70 km door de bergen met gemiddeld 20 km per uur duurt best lang, dus midden op een bergtop waar 15 huizen stonden halen we wat te drinken, komt er een Amerikaan naar ons toe die daar een huis bouwt haha geen stroom etc wat doet ie daar echt lachen! En dan gaat hij 4 mnd per jaar daarheen. Maar van drinken moet je ook naar de wc en laat die nou nergens te bekennen zijn!!! Al wild om ons heen kijkend zoeken we een schutplaats op en flashbacks van bijtende rode mieren veranderen in slangen ok ok mijn fantasie sloeg nu echt op hol sorry!! Net voor het donker weten we Cabanatuan te bereiken en dit kunnen we in het donker makkelijk terug rijden gelukkig! Tot mijn bovenbenen onder de modder en de motor te hebben veranderd in a real dirtbike zien ze nog steeds dat ik een meisje ben met mijn roze broek en roze strepen op mijn jasje!! Helemaal veilig komen we weer thuis gelukkig. Maar snel inpakken, omkleden en alles opladen morgen om 7:00 de bus naar Manilla want we vertrekken 5 dagen naar het eiland Negros! Valt de stroom uit en de volgende ochtend nog steeds NEE HE!!! T'is niet anders haha!!