Carnaval and Funeral

De dagen in Guimba maken mij zo verschrikkelijk lui...BAH!! Echt niks voor mij om niks nuttigs te doen hahahaha! Na een verdrietig bericht dat Maura is overleden (de vrouw van de rechter waar we de eerste keer sliepen) is de begrafenis een hele happening, vandaag word ze boven de grond in de kist ingemetseld en familie vanuit de hele wereld is ingevlogen. Met een uitnodiging voor LA gaan we weer naar huis haha!! best leuk zeg ik nu. Gisteren zijn de mannen op pad gegaan voor een nacht zeevissen en een aantal dames voor een bioscoop met ons mee. Na 1.5 uur openbaar vervoer opgepropt te hebben gezeten, zwetend naast totale vreemden bereikten we eindelijk de bios, bleken er geen leuke films te draaien op de juiste tijden!!Grrrr maar geen probleem is te groot en John wilde ons wel ophalen dus thuis kwamen we zo ie zo aangezien er na 20:00 geen openbaar vervoer meer terug naar Guimba is. We gingen wat eten en konden "Les Miserables" om 19:00 halen. De giga bios bleek naast ons nog 5 andere personen te hebben en was goed gekoeld!! Het was echt een musical en ookal duurde sommige zangscenes erg lang vond ik hem als enige echt leuk denk ik!aangezien de 5 fillipino's die we bij ons hadden constant kei hard in een deuk van het lachen lagen, telefooneerden en ook nog probeerden mee te zingen! En zonder pauze duurde de film best lang. Toen we uit de film kwamen bleek het hele winkelcentum al gesloten te zijn en op zoek naar John dronken we snel een drankje en toen in de meest gammele bus tot nu toe terug naar Guimba hij had nog geen eens achterlichten!! Aan de andere kant....ontvoerders of zo zullen in dit busje niet snel zoeken hahahahaha!! Goede vermomming! John's zoontje viel de hele rit alle kanten op in slaap en eindigde de rit al slapend bij mij op schoot gezellig!! :) 23:00 ariveerden we in Guimba maar again geen stroom alles in het donker en zaklamp doen dus maar dat betekent ook weer geen telefoon op accu opladen geen stroom in de internetshops etc. alleen de supermarkt draait door op een generator! In de zaal de volgende ochtend viel ook de stroom uit en daarmee ook de enige 4 ventilatoren aan het plafon, licht en geluid, maar na 10 min hadden ze iets waardoor de microfoon het weer deed daar hielden ze een telefoon bij voor de muziek en voor de rest hard wapperen met je waaier ;)
Toen de begrafenis dat was toch wel erg bijzonder een hoop wit als kleur, de kist, balonnen, bloemen en luide muziek van een fanfare en grote optocht. De betonnen huls om de kist werd dicht gemaakt en ondertussen staat iedereen in de hitte erbij te wachten. Toch echt weer ietsje anders dan bij ons thuus! En haar moeder leeft nog dus het oude baasje van 94 overleefde haar dochter van 72!
We zijn hier nu nog 3 weken en 2 dagen en vanaf vandaag beginnen we met aftellen omdat we nog veel willen doen in die laatste weken. Heeft er iemand nog wensen die we kunnen vervullen in de fillipijnen? (Ma, voor jou zijn we op zoek hihi)

Na net tickets te hebben geboekt naar Negros (eiland) om daar een boot naar nog 2 eilanden te pakken hebben we de planning bijna vol zitten. We lopen nog even over de beginnende kermis (die zal eind volgende week helemaal compleet zijn) De rest van de family is er ook dus Laura gaat met Alex en Andrew in het reuzenrad, maar draait heel wat sneller dan in NL!dus lachen deden ze wel! Een straatjochie zonder slippers (wel op een iets te grote verroeste fiets) vraagt ook om wat en nadat Laura en ik al nee hebben gezegd en Hans vraagt wat hij wil kan Bart het niet over zijn hart verkrijgen hem niks te geven want hij wil ook in het reuzenrad! Dolblij kijkt hij naar zijn 20 peso briefje en fietst direct erheen om ook daadwerkelijk een kaartje te kopen. Hij komt bij 2 andere jochies in de schommel en Laura en ik staan te kijken naar dit aandoenlijke tafereel en ik bedenk mij dat voor 15 peso meer hij al slippers kon hebben :) maar ja wat is nou belangrijk voor een kind? Na veel troep te hebben gegeten gaan we weer naar huis en het jongetje fiets weg in de menigte.